Rzymskokatolicka Parafia Ducha Świętego i NMP Matki Kościoła

Z tym wezwaniem około 7 tysięcy pracowników kolei, emerytów, rencistów i ich rodzin w dniach 14 – 15 listopada 2015r. na Jasnej Górze uczestniczyło w XXXII Ogólnopolskiej Pielgrzymce. W tej liczbie mieszczą się pielgrzymi naszego koła - 23 osoby wraz z naszym duchowym opiekunem ks. prałatem Edwardem Bogaczewiczem.
Oto nasze sobotnie pielgrzymowanie :
- Pielgrzymów przywitał Krajowy Duszpasterz Kolejarzy ks. Eugeniusz Zarębiński z Lublina;

W XXXIII niedzielę zwykłą kazania głosił oblat ojciec Paweł Gomulak i rozprowadzał po mszach świętych misyjne kalendarze. Nabywając taki kalendarz wspieramy Misje prowadzone przez Ojców. Oblatów. Zapraszamy do odwiedzenia strony poświęconej misjom oblackim - kliknij tutaj oraz do wysłuchania kazania skierowanego przez o. Pawła do naszych parafian, które znajduje się poniżej.

Tradycyjnie o godz.10.oo rozpoczęła się msza święta z udziałem Chóru Parafialnego, pocztów sztandarowych SOLIDARNOŚCI i naszych parafialnych. Udziałem w Eucharystii dziękowaliśmy Bogu za wolną i niepodległą Polskę.

Od początków zaborów wiele lat o Nią prosiliśmy wołając "...Ojczyznę wolną racz nam wrócić Panie." Car po Powstaniu Styczniowym zabronił tej pieśni śpiewać. A my wypowiadaliśmy pragnienie niepodległości dalej ją śpiewając. Nasza rodaczka Maria Konopnicka w 1910 roku jeszcze bardziej pragnienia polskich serc wypowiedziała: "Nie rzucim ziemi, skąd nasz ród... tak nam dopomóż Bóg...".
Trwaliśmy w modlitwie i przez długie lata błagaliśmy Boga o wolną Polskę. I w końcu, w okresie międzywojennym mogliśmy zaśpiewać "...Ojczyznę wolną pobłogosław Panie". Znamy dalsze losy.

Dobiega końca IV kadencja Rady Parafialnej, dlatego też wydział duszpasterski kurii diecezjii opolskiej wystosował komunikat informujący parafian o roli i potrzebie udziału wiernych świeckich w zbawczym posłannictwie Kościoła. W ten też sposób zachęca do współtworzenia Rady Parafialnej poprzez zaangażowanie się w wybór tej rady, która jest głosem doradczym w życiu parafialnym.

Parafialna Rada Duszpasterska (PRD) stanowi, zgodnie z kan. 536 KPK, ciało doradcze, które pod kierownictwem proboszcza parafii – w ramach ustawodawstwa diecezjalnego – pomaga wyłącznie w działalności duszpasterskiej danej wspólnoty parafialnej.

PRZECZYTAJ KOMUNIKAT DOTYCZĄCY WYBORÓW RADY PARAFIALNEJ

Już po raz trzeci w parafialnej wspólnocie świętowaliśmy Orszak św. Marcina. Zgromadziliśmy się na początku w kościele na krótkim nabożeństwie, które poprowadził ks. Proboszcz. Po wspólnym radosnym śpiewie z parafialnym zespołem młodzieżowym i odmówieniu litanii do św. Marcina, krótki film przypomniał nam historię życia i świętości biskupa Marcina z Torus. Po nabożeństwie ku największej uciesze dzieci, wyruszyliśmy na pochód św. Marcina. Chociaż słotna pogoda, skróciła trasę orszaku i być może zniechęciła wielu z nas, to na pewno nie odebrała radości wiary obecnym na orszaku. Choć pochód był krótki, to nie zabrakło jak co roku św. Marcina - w którego postać wcielił się ks. Tadeusz, oraz konia, na którym Marcin jadąc spotkał biedaka, któremu oddał połę swego żołnierskiego płaszcza. Scenę tę odegrano przed głównym wejściem do kościoła. Nie zabrakło także marcinowych rogalików, którymi każdy mógł się częstować. Nowością III Orszaku św. Marcina było "żołnierskie ognisko", przy którym mogliśmy wspólnie spędzić czas, smakować rogalików oraz ogrzać się pośród listopadowej mokrej szarugi.

Tegorocznej procesji różańcowej na cmentarzu wojennym w Dniu Zadusznym, w której uczestniczyło wielu wiernych nie tylko z naszej parafii, przewodniczył ks. Marcin Pilch.

Bożemu Miłosierdziu polecaliśmy dusze zmarłych kapłanów i sióstr zakonnych, zmarłych z naszych rodzin, zmarłych parafian, przyjaciół i dobrodziejów, ofiar wojennych i tych, których prochy spoczywają na naszych cmentarzach.

Niech odpoczywają w pokoju!

W tym dniu mogliśmy dwukrotnie uczestniczyć w procesjach różancowych na cmentarzy Kuźniczka.
Procesji o godz. 14.00, z udziałem księży i wiernych z kędzierzyńskich parafii, przewodniczył proboszcz parafii Ducha Świetego i NMP Matki Kościoła - ks. prałat Edward Bogaczewicz.

Rozważania poszczególnych tajemnic różańca i modlitwy prowadzili: ks. Piotr Adamów - proboszcz parafii św. Floriana, ks. Robert Sadlak, i ks. Marcin Pilch - wikarzy z naszej parafii, o. Tomasz Woźny, o. Rafał Krystyanc, o. Marcin Piasecki - z parafii św. Eugeniusza de Mazenode, i ks. Wojciech Kępkowski z parafii św. Mikołaja.

Człowiek, żeby być prawdziwie szczęśliwym musi stać się świętym. Ale nikt się świętym nie rodzi, świętymi stajemy każdego dnia-wybierając Jezusa Chrystusa. Chcemy wychwalać Boga za dar świętości tych świętych, których relikwie wprowadziliśmy – powiedział po nabożeństwie wprowadzenia relikwii 13 świętych do kościoła św. Eugeniusza de Mazenod o. Tomasz Woźny, wikariusz tej kędzierzyńskiej parafii.

Po nabożeństwie wprowadzenia relikwii duszpasterze dekanatu kędzierzyńskiego i kozielskiego koncelebrowali Mszę św., której przewodniczył ks. Tadeusz Komorek, wikariusz parafii Ducha Świętego i NMP Matki Kościoła.

- Święty to ten, który pada przed Bogiem na twarz. Ten gest oznacza całkowite oddanie się Panu. Tym gestem mówimy: jestem cały Twój. To oddanie się całkowite to jest świętość – mówił w kazaniu podczas Mszy św. ks. Robert Sadlak.

Od dzisiaj do 8 listopada włącznie można uzyskać codziennie odpust zupełny za pobożne nawiedzenie cmentarza i odmówienie modlitw za zmarłych.
Dzisiejsza uroczystość - jak każda uroczystość w Kościele - ma charakter bardzo radosny. Wspominamy bowiem dzisiaj wszystkich tych, którzy żyli przed nami i wypełniając w swoim życiu Bożą wolę, osiągnęli wieczne szczęście przebywania z Bogiem w niebie.

CZYTAJ WIĘCEJ NA KATOLIK.PL

Nasz udział w Przeglądzie Piosenki Religijnej był dla nas dużym wyzwaniem - to takie pierwsze wyjście poza ramy parafialnej działalności naszego zespołu. Dla mnie osobiście to cenne doświadczenie - próba przełamania siebie, wyjście naprzeciw swoim obawom, słabościom i wątpliwościom, ale też lekcja pokory.

Miałyśmy okazję poznać nowych ludzi, uczestniczyć w warsztatach przygotowujących nas do występu, zmierzyć się z własnym stresem, uwielbiać Pana Boga podczas wieczoru uwielbienia. Ważniejsze od werdyktu jury i zdobycia nagrody było to, że mogłyśmy ten dzień spędzić razem jako zespół, dzielić radość wspólnie przeżywanych chwil, ale też wspierać się i jednoczyć w chwilach stresu napięcia i zdenerwowania i przezwyciężać je razem.